Tyczenie budynku i budowli

Najpopularniejsze są dwie metody wytyczania budynku: metoda kołkowa i ław drutowych. Dają one trwalsze efekty niż sypanie wapnem czy kopanie rowków, a wytyczenia nie ulegają zbyt łatwo zniszczeniu na przykład pod wpływem opadów czy silniejszego wiatru. Wybór metody nie zależy od tego, czy wykop będzie zrobiony koparką, czy ręcznie łopatą – należy jedynie uważać, aby nie trącać kołków lub ław i nie zamieniać ich położenia.

Zawsze wyznacza się punkty charakterystyczne – osie lub narożniki zewnętrzne budynku (o tym decyduje kierownik budowy). Liczba punktów zależy od skomplikowania kształtu fundamentów, jednak nie powinno być ich mniej niż cztery w narożnikach budynku.

Przy domu o bardziej skomplikowanym planie często jest to sześć-dziesięć punktów lub osi. Liczba potrzebnych punktów zależy też od umiejętności kierownika budowy. Mając cztery-sześć punktów lub osi, powinien dokładnie wyznaczyć położenie wszystkich fundamentów. Kierownik musi konsultować zakres prac geodety z inwestorem, bo to on będzie za nie płacił.